Эздел
Эздел гӀалгӀай къаман Ӏадатий а гӀалгӀачун дерригача вáхара лéлара а дӀачӀоагӀаенна латтача бокъоний гуллам ба. Эздел гӀалгӀай культура дог да, цун лард я.
«Акха нах» гӀалгӀай моцагӀа ше мо кхыбоацача лакхерча боараме кхел оттаяра́ гаргабаха хиннаб, цун тӀакхача цӀаккха вӀаштехьадаргдац укх дуне тӀарча дегӀадена къамашта» — яздаьд Долгат Башира[1].
Этимологи тоаде
«Эздел» яха дош шин дешаех латт: «эзе» + «де» (эрсий меттала цхьана цар маӀан да — «делай/делать взвешенно»), тӀаккха суффикс «л» тӀатохарца цӀердош «эздел» хьахиннад.
ТӀатовжамаш тоаде
- ↑ Далгат Б.К. Первобытная религия чеченцев и ингушей. М., 2004. С. 114